Boeiende presentatie van Mark Mieras over wat verhalen met hersenen doen. In prehistorie was nog geen schrift, dus mensen moesten verhalen vertellen bij de kampvuren. Schrift bestaat pas relatief kort en vertellen heeft ons gevormd zoals neurologische onderzoeken aantonen.
Interactie is noodzakelijk om hersenen in werking te zetten. Mensen zitten vol met spiegelneuronen: onze lach en huilspieren worden geactiveerd als iemand tegenover huilt of lacht. Dit is ook waar voorlezen op appeleert. De een leest de ander resoneert.
Hardop herhalen geeft grip.
Mieras toont met beelden van hersenactiviteit aan dat we bij lezen ons identificeren met hoofdpersonen. In hersenen wordt dat deel geactiveerd dat in verhaal wordt beschreven.
Hersenen in rust gebruiken meer energie en zijn op dat moment bezig met "het schrijven van een verhaal" gaat om herinneringen, toekomstverhalen, maar ook morele zaken en problemen. Een mens schrijft in zijn leven 100.000 boeken op die manier. Hersenen brengen hier ordening in aan en kunnen selecteren.
Mark besluit met oproep om voorlezen terug te brengen naar publieke domein. Niet alleen voor kinderen. Bibliotheek moet helpen om uit zee aan informatie de goede selectie te maken. We leven in tijd van overvloed en selectie is belangrijker dan ooit.
Bibliotheken zijn verder plek om te praten over boeken...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten