Natuurlijk was het maar een paar uur en lette ik niet goed op omdat ik het allesbehalve interessant vond (en waarschijnlijk heette het vak ook anders), maar het vak Recht en regelgeving heeft bij mij weinig nuttige indrukken achtergelaten. Ik werd hier vorige week opnieuw mee geconfronteerd toen een brief van een deftig advocatenkantoor binnenviel die namens een firma in bibliotheekproducten een aangetekende brief bij ons kantoor liet bezorgen.
De brief was vrij heftig van toonzetting: zonder ons ergens van bewust te zijn werden wij voor van alles en nog wat aansprakelijk gesteld. Zonder verder in detail op de kwestie in te gaan, merkte ik dat alleen al de inhoud van de brief behoorlijk veel indruk maakte. Per slot van rekening valt niet dagelijks een dergelijke brief binnen. Daarom eerst maar eens de huisjurist geraadpleegd en de eerste geruststelling opgehaald: de toonzetting schijnt gebruikelijk te zijn en meestal wordt de soep minder heet gegeten na de eerste schermutselingen.
De kwestie waar de brief betrekking op had is echter van jaren geleden en de meeste correspondentie hierover - want er gebeurde niets formeels dacht ik - liep via de mail. Het antwoord op de vraag van de huisjurist of ik het dossier even kon overhandigen moest ik dan ook even schuldig blijven. Of ik dan niet wist dat ik correspondentie 5 jaar en sommige stukken zelfs 7 jaar moest bewaren. Ai, nee, dat wist ik niet, zoals ik ook weinig weet van privacy, auteursrecht, aansprakelijkheid en wat er verder allemaal nog op je pad kan komen.
Op zich laat ik dit graag aan de specialisten, maar ik denk wel dat we in bibliotheekland in zijn algemeenheid veel te weinig kennis van allerlei juridische zaken is. Om een hoop gedoe achteraf te voorkomen (en het geld niet te hoeven uitgeven aan dure advocaten) is het denk ik heel zinvol om daar eens verandering in aan te brengen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten